De top van de Mount Everest, de allerhoogste van de wereld, is nog niet bereikt door Hans en dat blijft op een bepaalde manier toch knagen...
Hij formeert een expeditieteam dat de Mount Everest via de 'Noordroute', dus vanuit Tibet, wil gaan beklimmen.
Teamgenoten zijn: Henk Wesselius, René Rooijakkers, Richard Westbroek, Arjan Dingemans en Reinoud Sluiters. Basiskampmanager is Lambert Knorren en als arts gaat Jim Wilde mee.
Hans zal als enige van het team zonder extra zuurstof gaan klimmen. De expeditie wordt voor het grootste deel gesponsord door het weekblad Panorama en heet dan ook 'Panorama Everest 2000.' De resterende kosten wordt opgehoest door de teamleden.
Een jaar van bikkelharde training gaat voorbij voordat de ploeg eind maart op het vliegtuig stapt, eerst naar Kathmandu en vervolgens naar Lhasa in Tibet. Het team bezoekt de Potala en de Jokhang in Lhasa en later onderweg nog veel meer interessant Tibetaans erfgoed.
De reis door het ruige, onmetelijke landschap van Tibet laat op iedereen een onuitwisbare indruk achter. Via het klooster van Rongbuk arriveren ze uiteindelijk de 12e april in het basiskamp op 5.200m hoogte. Er resteren nog 36 dagen om de berg te beklimmen.
Yaks transporteren de noodzakelijke expeditieuitrusting naar ABC op 6.400m hoogte. Hier plaatst het team 4 koepeltenten, een groeps- en een keukentent. De Sherpakok en zijn hulpkok zullen de komende weken in ABC blijven om voor de aanwezige klimmers te koken.
De 2 door het team ingehuurde sherpa hoogtedragers gaan direct aan het werk. De Chang-la wand hebben ze in een mum van tijd samen met 8 sherpa's van Russel Brice, expeditieleider van een andere expeditie, van vaste touwen voorzien. Daarna plaatsen ze 2 koepeltenten in kamp 1 op North Col.
Henk en Hans klimmen vervolgens naar deze, op een zeer spectaculair gelegen kampplek en prikken nog een 3e koepeltent in de sneeuw. De 2 sherpa's zijn ondertussen wat hoger beland en droppen 2 tenten aan het eind van de sneeuwgraat op 7.500m, daar waar kamp 2 uiteindelijk moet komen.
Op 2 mei zien Henk, Hans en de 2 sherpa's kans om na een paar uur graafwerk dit kamp 2 te installeren. De 2 koepeltjes staan er perfect bij, het viertal daalt vermoeid maar uiterst tevreden af om te herstellen. Dawa en Dorje zijn na 2 dagen rust vanuit ABC in één dag 1.500m gestegen, hebben met veel moeite een tent opgezet in kamp 3 op 7.900m en zijn dezelfde dag ook nog eens afgedaald naar ABC. Ongelooflijk! En daarbij sjouwen ze ook nog flessen zuurstof mee naar boven. De sherpa's van Russel Brice fixeren ondertussen de touwen tot 7.900 meter hoogte.
Henk en Hans zijn nu klaar voor de eerste toppoging. Aan de vroege kant weliswaar, maar met het voordeel dat er later genoeg tijd zal zijn voor nog een 2e toppoging. De topdag is gepland op 10 mei en ze gaan van start vanuit ABC. Helaas houdt Henk het in kamp 2 na een slechte nacht voor gezien en daalt af.
Hans gaat alleen verder naar kamp 3. De volgende dag klimmen de 2 sherpa's samen met Hans naar kamp 4 op 8.350m. Terwijl Hans hier hondsmoe arriveert staat het North Face tentje al op een klein plateau in de noordwand. Dawa en Dorje dalen weer in één keer af naar ABC. Hans valt uitgeput op zijn slaapmat. Hij is zo moe dat zelfs een ordinair radiogesprek met het basiskamp op niets uitloopt. Onverstaanbaar gebrabbel. Het is godsonmogelijk is om op deze hoogte zonder gebottelde zuurstof, ook maar een fractie te herstellen.
Het hart bonkt met 160 slagen per minuut… Een paar uur later komt hij toch iets tot rust en nu is fatsoenlijk radiocontact wel mogelijk.
Hans vertrekt in het holst van de nacht om 2.00 uur. Hij beseft dat zijn kansen minimaal zijn. Uiteindelijk bereikt hij als eerste klimmer van het seizoen het hoogstgelegen punt op de berg. De weersomstandigheden zijn echter nog verre van stabiel. Na een uur klimmen steekt er een storm op en moet hij linea recta terug naar de tent om vingers en tenen te ontdooien.
Na 2 dagen wordt hij onthaald in het basiskamp. Na 5 dagen rust wil hij weer omhoog... Maar eerst is het de beurt aan René, Arjan en Henk. Op de 17e mei bereikt het drietal kamp 3.
Hans arriveert op dat moment in ABC.
18 mei: Hans verwelkomt Frits Vrijlandt in ABC, die met 23 klimmers als eerste Nederlander op deze route, de 'buit' binnen haalt. Op een wonderschone dag en aan de zuurstof, het blijft een wereldprestatie!
René, Arjan en Henk blijven in kamp 3 vanwege slecht weer. Ze willen 's avonds om 10.00 uur vertrekken maar doen dit niet om, voor de andere klimmers, onbegrijpelijke redenen.
19 mei: vandaag gaat het drietal wel naar kamp 4. Hans klimt in één ruk naar kamp 2. Reinoud arriveert later in kamp 2, hij wil samen met Hans naar de top.
20 mei: sneeuwval en harde wind. Hans klimt zonder aarzelen naar kamp 3. Reinoud gaat niet mee met Hans en daalt af. René krijgt last van een lichte vorm van hoogteziekte en Arjan blijft bij hem. Henk gaat met andere expeditieklimmers richting top en komt tot de 'Second Step'. Een fantastische prestatie! Stormachtige wind hield hem tegen; een zware tegenslag.
Maar het kan nog veel tragischer: de Deense klimmer Jeppe Stolz glijdt uit op de terugweg naar kamp 4 en valt dodelijk in de noordwand van de Mount Everest.
Arjan, René en Henk dalen af naar kamp 3 en ontmoeten daar Hans. Hans kruipt om 23.00 uur uit de tent en wil vanaf hier, op 7.900m, in één ruk naar de top. Dit lijkt hem, na de les van de eerste poging, de enige juiste manier om zonder extra zuurstof de top te kunnen halen.
21 mei: om 2.00 uur pauzeert Hans in kamp 4. Hij drinkt wat thee, eten houdt hij al niet meer binnen door het zuurstofgebrek. Als hij verder klimt ziet hij een vaag lampschijnsel hoog in de 'Gele Band'. Hij weet dan nog niet dat het de Chinese klimmer is, die samen met zijn klimsherpa ook op weg is naar de top.
5.00 uur: de eerste zonnestralen bereiken Hans op de noordgraat. Het waait hier als een bezetene en in het zonlicht fonkelen de vliegende sneeuwkristallen in grote slierten over de rand de steile oostwand in. Kruipend op handen en voeten gaat hij verder in de vliegende storm. Een orkaanachtige windvlaag die uit de noordwand giert maakt het tot een levensgevaarlijk spel.
Schuilend achter een rotsblok, vlakbij de 'First Step' wacht hij een uur, hopend op een weersverbetering.
Maar met het slechter worden van het weer neemt ook de angst toe. Het is hopeloos en nu het nog kan moet hij maken dat hij wegkomt. Doodmoe, voetje voor voetje de levensgevaarlijke hellingen weer af…
In de luwte van de tent in kamp 3 ligt hij een tijd uitgeput op apegapen, pas veel later lest hij zijn eerste dorst. 500m lager staat Henk hem op te wachten en samen strompelen ze, een illusie armer, naar North Col.
Het team wordt opgewacht in Advanced Base Camp door de twee, altijd vrolijke sherpakoks die een fantastisch maal op tafel toveren met 'homemade' appeltaart toe.
In het basiskamp vernemen ze dat de Chinese klimmer Yen Gen-Hua de top gehaald heeft op de dag dat Hans rechtsomkeert maakte. Tijdens de afdaling van de toppyramide is hij echter jammerlijk in de storm omgekomen.

klik op de plaatjes voor een groter beeld